łysienieandrogenowe
Łysienie androgenowe jest najczęstszą przyczyną wypadania włosów zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Problem nadmiernego wypadania włosów zazwyczaj nasila się z wiekiem, jednak coraz częściej dotyczy bardzo młodych mężczyzn, nawet 20-latków. U większości kobiet łysienie androgenowe nasila się po menopauzie. Łysienie androgenowe (typu męskiego i żeńskiego) ma podłoże genetyczne. Głównym winowajcą degeneracji funkcjonowania mieszków włosowych i utraty włosów jest dihydrotestosteron (DHT) – steroidowy hormon płciowy, zaliczany do grupy androgenów. Uwarunkowana genetycznie, podwyższona wrażliwość receptorów androgenowych w mieszkach włosowych, prowadzi do skrócenia fazy wzrostu włosów (anagen) oraz opóźnienia wzrostu nowych włosów. Dodatkowo nowe włosy są zdecydowanie cieńsze i słabsze. DHT atakuje mieszki włosowe, w efekcie włosy najpierw ścieniają się, by w ostatniej fazie zamienić się w pozbawione barwnika, cienkie i krótkie włosy meszkowe. Na koniec – mieszek włosowy po prostu zanika. Łysienie androgenowe to stan postępujący, który z czasem się pogarsza, powodując coraz bardziej rozległe i nieodwracalne ubytki w owłosieniu. Przebiega z charakterystycznym wzorem utraty włosów – innym u mężczyzn i u kobiet.
Łysienie androgenowe typu męskiego
W łysieniu typu męskiego włosy wypadają z okolicy czołowo – skroniowej tworząc kształt litery „M” i w okolicy szczytu głowy, często przechodząc w częściowe lub całkowite łysienie. Łysienie androgenowe typu męskiego jest najczęstszą przyczyną wypadania włosów u mężczyzn.
Może dotyczyć nawet 30-50% mężczyzn przed 50 rokiem życia. Wypadanie włosów postępuje w charakterystyczny sposób. W pierwszej kolejności pojawiają się zakola i włosy przerzedzają się na szczycie głowy. Stopniowo linia włosów cofa się tworząc charakterystyczną literę „M”. Łysienie tego typu często prowadzi do częściowego lub całkowitego wyłysienia. Mimo, że łysienie androgenowe należy do niegroźnych chorób dermatologicznych bardzo istotnie wpływa na samoocenę i wśród mężczyzn cierpiących na to schorzenie jest powodem kompleksów, niepokojów, a nawet depresji.
Do oceny stopnia zaawansowania łysienia typu męskiego wykorzystuje się klasyfikację Hamiltona i Norwooda.
1 – Brak widocznych oznak wypadania włosów.
2 – Linia włosów zaczyna się cofać w okolicy skroniowo – czołowej tworząc charakterystyczny kształt litery „M”.
3 – Linia włosów cofa się coraz głębiej w okolicy czołowej i skroniowej.
4 – Linia włosów jest znacząco przesunięta w okolicy czołowej i skroniowej. W okolicy ciemieniowej zaczyna pojawiać się łysienie.
5 – Postępujące łysienie w okolicy czołowej i skroniowej oraz ogólne zmniejszenie gęstości włosów.
6 – Znaczna utrata włosów i duży obszar łysienia. Przednie obszary skroniowe i wierzchołkowe włosów połączone w jeden obszar łysienia tworzą charakterystyczną podkowę.
7 – Najbardziej zaawanasowane stadium łysienia. Linia włosów przesunięta aż do obszaru potylicznego głowy.
JAk przebiegaŁYSIENIE U KOBIET?
Łysienie androgenowe typu żeńskiego
W przypadku łysienia typu żeńskiego włosy stają się cieńsze i wypadają w okolicy szczytu głowy oraz okolicy czołowo-ciemieniowej z zachowaniem linii frontowej włosów, rzadko prowadząc do całkowitego wyłysienia.Łysienie dotyka kobiet w różnym wieku. Statystyki wskazują, że nawet 2/3 kobiet po menopauzie cierpi na nadmierne wypadanie włosów.
Istnieje wiele potencjalnych przyczyn wypadania włosów u kobiet, w tym schorzenia, leki oraz stres fizyczny lub emocjonalny. Najczęstsza przyczyna jest jednak taka sama, jak u mężczyzn. Powodem jest łysienie androgenowe nazywane również łysieniem typu żeńskiego. Dotyczy ono linii przedziałka, która stopniowo się powiększa od szczytu głowy tworząc coraz rozleglejszą, widoczną łysinę. Inaczej niż mężczyźni, kobiety rzadko łysieją całkowicie, a linia włosów nie cofa się. Problem łysienia kobiet jest w mniejszym stopniu akceptowany społecznie, dlatego frustruje i wpływa negatywnie na samopoczucie emocjonalne i jakość życia kobiety.
Do klasyfikacji stopnia łysienia u kobiet wykorzystuje się̨ trzystopniową skalę Ludwiga opisującą dziewięć etapów wypadania włosów.
I – stopniowa redukcja gęstości włosów w okolicy szczytu głowy prowadząca do znacznego poszerzenia przedziałka z widocznym przerzedzeniem włosów w jego środkowej części
II – wypadanie włosów staje się bardziej rozproszone, odsłania coraz większy obszar skóry u szczytu głowy
III – widoczny owalny obszar z całkowitą utratą włosów u szczytu głowy oraz niewielką liczbą włosów w części czołowo – skroniowej.
SPRAWDŹ, JAKIE METODY LECZENIA MOŻEMY CI ZAPROPONOWAĆ
"*" oznacza pola wymagane
Wypełnij formularz, aby zarezerwować termin konsultacji
"*" oznacza pola wymagane